Jak wygląda orbita planety krążącej wokół Słońca? Od Ptolemeusza aż do Kopernika astronomowie mieli na to prosty (ale błędny) pogląd. Orbitą planety jest okrąg, lub przynajmniej taka orbita, która da się opisać jako superpozycja ruchów po okręgu. Johann Kepler w roku 1609 obalił ten błędny pogląd. Po przeanalizowaniu ogromnej ilości bardzo precyzyjnych pomiarów dokonanych przez Tycho Brache, Kepler doszedł do wniosku, że orbity planet są elipsami. Elipsa jest miejscem geometrycznym, dla których suma odległości od dwóch punktów (zwanych ogniskami) jest wielkością stałą.
Niniejszy aplet ilustruje Pierwsze Prawo Keplera. Planetę (kolor niebieski) można przesuwać przy pomocy myszki (trzymając wciśnięty dowolny klawisz) na jej orbicie wokół Słońca (kolor czerwony). Okienko w górnej części zielonego panelu, pozwala na wybór dowolnej planety naszego Układu Słonecznego oraz komety Halley'a. Dodatkowo możemy prześledzić orbitę hipotetycznej (nieistniejącej) planety. W tym celu, w okienku półoś długa należy wprowadzić jej wartość (wyrażoną w AU), a w okienku mimośród wartość mimośrodu orbity (musi być mniejsza niż 1). Program obliczy długość półosi małej, aktualną odległość od Słońca oraz odległość minimalną i maksymalną. Długości te podane są w jednostkach astronomicznych (AU - astronomical unit). 1 AU = 1,49597870 × 1011 m zdefiniowana jest jako średnia odległość Ziemi od Słońca. Zaznaczenie pozycji orbita eliptyczna spowoduje narysowanie tej orbity. Zaznaczając pole półosie możemy spowodować ich narysowanie. Po zaznaczeniu pola linie łączące, program pokaże linie łączące planetę z ogniskami elipsy (F i F').